دلتنگی

دلم برات تنگ شده

خیلی وقته که نیستی

شاید قرن ها

بی تابم

چه جوری با نبودنت کنار بیام

چقدر روز ها طولانی و سریع میگذره

چطور بیخیال تویی که منو بیخیال عالم کردی بشم

یه کاری کن

مثلا 

بیا

عجب شبی به صبح رسید

دیشب برای همیشه ارتباط رو قطع کردم

باهاش خداحافظی کردم

من داشتم جون میدادم ، او داشت شام میخورد...!

با چقدر حسرت و حسرت ازش جدا شدم

به خاطر او یه گوشی خریدم که ارتباطات اینترنتی رو داشته باشه

به خاطر او رفتم اینترنت پرسرعت خریدم که همیشه و به سهولت در دسترس باشم

وگرنه اینقدر سرم شلوغه که نیازی به گوشی-ی که امکانات پیشرفته جهت شبکه های اجتماعی داشته باشه نداشتم

وایبر .. واتساپ .. تانگو .. تلگرام .... همه از گوشیم حذف شدند

دیگه آن لاین بودنش رو نمیبینم

نمیبینم آنلاینه و دلم نمیسوزه که برام گل نمیفرسته

نمیبینم آفلاینه و نگرانش نمیشم

.

.

دیشب مُردم تا صبح شد

هزار سال گذشت

همیشه دلتنگ او بودم

و

الان

دلتنگ تر 

 

+

خدا رو چه دیدی

شاید غصه رد شد

 

شاید با نگاهت

از این غم رها شم

 

نمیشه،نمیتونم

خبر داری چقدر دلتنگتم

میدونم خبر داری

و خبر دارم که دلتنگ منی

اما

من با این همه نبودنت چکار کنم

چطور کنار بیام با هجمه ی خیالات و نبودنت

مگه میشه؟

هزار بار عهد کردم برم و برنگردم

اما نشد

این دفعه میتونم؟

+

بازم با گریه خوابم برد

بازم خواب تو رو دیدم دوباره

میلاد تو

امروز روزتولدت بود

تو نبودی 

وبلاگ متولد شد

کاش تو بودی

.

.

تولدت مبارک عشقم

قایق سرگردان

بعد از اینکه بلاگغا خراب شد و مدتی نمیشد در وبلاگ های در بلاگفا بنویسم از وبلاگ نویسی دور شدم و به لاین علاقمند شدم و نوشته هام رو در لاین نوشتم

اما از لاین هم بیزار شدم، آخه الکی لایک میکردند، نظری نداشتن

بعد از گذشت ۲ ماه که بلاگفا تعمیر شد و دوباره راه اندازی شد، دیدم به به ؛ وبلاگ هایی که در یکسال گذشته راه اندازی شده بودن همه پریده و خذف شده

از سه وبلاگی که داشتم ۲تا حذف شده بود،

به خاطر این اتفاق از بلاگفا بیزار شدم و اومدم اینجا ، تا در اینجا بنویسم

از خودم، از نبودنش ، از روزگارم، از در و دیوار، کلا روزمرگی

...

دوستانی که من رو در بلاگفا خوانده اند اگر به اینجا آمدید با توجه به اسم وبلاگ و کلمات کلیدی شک نکنید که من همون قایق سرگردانم که به برهوت رسید و من وروزگارم رو مینوشت

...

اینجا دفتر خاطرات من است

...

من و روزگارم

از روزگارم بعد از او خواهم نوشت...